آن نقطه ی نورانی ِکوچک در بالای گوشی .. همان که آمدن پیامی جدید را به صاحب گوشی نوید میدهد .. آنجا غم انگیزترین نقطه ی نورانی ِدنیا میشود وقتی شما چشم به راه کسی هستید .

- سلام ، خوبی ؟ میگما من امروز به شدت احساس بی سوادی می کنم .. شدتش به توان بی نهایته (استیکر گریه)

+ سلام . حالا چرا احساس بی سوادی ؟

- خب احساسه دیگه .. (استیکر گریه)

+ والا به قول اون عزیز : رسید دانشم بدانجا که دانستم نادانم 

- مرسی از دلداریت

+ ولی من جدی گفتم . به قول عبدالصمد : نترس عقل ات را به کار بگیر !

-( استیکر گریه )

+ حالا انقدر اشک نریز

-باشه (استیکر خنده)میشه یه کتاب بهم معرفی کنی که جرقه ای توی ذهنم روشن کنه ؟

+ خود ِ این تکست که فرستادی جرقه که هیچی، انفجار ذهنیه !

نگاه جنسیتی برخی مردان علی الخصوص وقتهایی که همه ی زنان را با یک ویژگی خاص جمع می بندند گاهی به شدت آزار دهنده میشود .. مثلا وقتی از تو می پرسند فلان دختر (حالا چه دختر همسایه باشد چه مشهورترین دختر دنیا) زیباست ، مگرنه ؟ انتظار دارند تو حتما حرفشان را تایید کنی و بگویی خیلی .. که اگر بگویی ای بد نیست یا خوشگل است ولی نه خیلی زیاد ، سریع یک لبخند تمسخر آمیز مینشانند کنج لبشان ، چنان که گویی منتظر این لحظه و این حرف بوده اند !سپس بادی به غبغب می اندازند و می گویند : "زن ها همه شان این شکلی هستند هیچوقت طاقت دیدن زیبایی هم جنسان خودشان را ندارند !" و طوری این جمله را بیان می کنند که انگار نه انگار زیبایی یک چیز نسبی و سلیقه ای است و ممکن است برای یک شخص ، یکی زیبا بنظر برسد و برای شخص دیگر نا زیبا .. اصلا هم از خودشان نمیپرسند پس این همه زن که طرفدار نیکی کریمی هستند ، طرفدار انجلینا جولی ، نیکول کیدمن ، جوجو ، اسکارلت ، گوین استفانی .. این همه دختر که فکر میکنند گوگوش زیبایی اش بی نظیر است ، که هر روز چهره ی آرام مهناز افشار را می ستایند پس چه هستند ؟ مال کجا هستند ؟ کره ی مریخ ؟ 

حالا اگر به همین مردها بگویی مهرداد صدیقیان خیلی خوشگل و جذاب است جوری بهت نگاه میکنند انگار زشت ترین مرد کره ی زمین را انتخاب کرده ای . آن وقت اگر جمع ببندی و بگویی: "مردها اصلا طاقت دیدن جذابیت و زیبایی ِ مردان ِ دیگر را ندارند " ابروهایشان را می دهند بالا و خیلی مطمئن می گویند "نخیر حتما آن پسرهایی که نام برده ای واقعا خوشگل نبوده اند"

کسی که بخاطرش

بشود از برین ترین بهشت ها هم چشم پوشید ..

امروز تصمیم گرفتم کارت حافظه ی گوشی ام را پاک سازی کنم و فایل ها و عکس های اضافی را حذف .. که چشمم افتاد به چند تا عکس ! عکس های سفره ی هفت سین .. تعداد کمی از آن عکس هایی که توی این پست راجع بهشان با شما صحبت کرده بودم توی گوشی ام سیو و باقی مانده بودند . یادم است آن موقع آقای حباب از من خواست عکس ها را با بقیه به اشتراک بگذارم که نمیدانم چرا نشد . وقتی دیدم هنوز چندتاییش توی گوشی ام است با خوشحالی تصمیم گرفتم درخواستش را عملی کنم :)

برویم ادامه ...

-  کف دست هر آدمی یه عطر و بویی داره که با مال بقیه متفاوته .. دقت کرده بودی تا حالا ؟

+  نه 

-  الان کف دستت رو بو کن ببین چه بویی میده 

+ بوی عرق

نه که فکر کنید دلباخته اش بودم ها .. نه ! اما اولین باری که به طور جدی یک متن ِ عاشقانه ی واقعی نوشتم بعد از دیدن او بود .

امروز فهمیدم قالب اینجا توی بخش نظراتش ایراد دارد. کسانی که توی کامنت ها آدرس ِوبشان را می گذارند، لینک ش برای خواننده نمایش داده نمی شود !!

توی شهر دیگری بودم .. یک قرار ِ دوستانه با بچه ها. کنار عابر بانک ایستاده بودم. کارتی که به تازگی از بانک گرفته بودم توی کیفم بود موقع تحویل اما رمزش را حفظ نکرده بودم. همانطور هول هولکی نوشته بودم توی گوشی تا سر فرصت عوضش کنم و کاغذ ِ رمز را هم پرت کرده بودم. به پشت گرمی ِ کارت، پول ِ نقد کمی برداشته بودم که بابت کرایه دادم به راننده و حالا برای کرایه ی مسیر بعدی پول نداشتم. گوشی خاموش شده بود پس عملا کارت حکم یک تکه کاغذ پاره داشت. از بخت بد شماره ی هیچکدام از دوستانم را هم حفظ نبودم که بگویم بیایند دنبالم. مصیبت اصلی آن جایی بود که آدرس ِ محل قرار هم توی گوشی بود. در پیامکی که دوستم ارسال کرده بود و من سرسری نگاهی بهش انداخنه و فکر کرده بودم همینجا توی گوشی هست پس نیاز نیست روی کاغذ بنویسم. می بینید ؟ در آن لحظه همه چیز ِ من در آن گوشی ِ لعنتی خلاصه شده بود .. من مستاصل و درمانده زل زده بودم به آن تکه آهن ِ بی جان که تمام آن چه میخواستم توی مشت های خاموشش بود .

گاهی ما آدم ها تمام ِ زندگی مان را خلاصه میکنیم در یک شخص، یک عشق، یک شغل ... که با رفتنش , تمام شدنش , از دست دادنش .. که با خاموش شدن ِ ناگهانی اش .. می شویم مرغ سرکنده .. می شویم مستاصل و درمانده !

از آن شب ها که صبح نمی شود انگار 

- اون دو تا پسر که اونجا وایسادند میبینی؟

+ آره

- دارند با هم عربی ِ غلیظ صحبت میکنند 

+ خب ؟

- خب نداره دیگه . از طرز حرف زدنشون معلومه داعشی اند !

+   -_-

این پیام از طرف آقای همکار در یک گروه تلگرامی ارسال شد :

((قابل توجه برادران متاهل گرامی))

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد!

‏عید می آید و اجناس، گران خواهد شد!

همسرت چند ورق لیست، به تو خواهد داد!

‏کل اعضای وجودت، نگران خواهدشد!

میزنی ساز مخالف، دو سه روزى، اما!

عاقبت هرچه که او گفت، همان خواهد شد!

‏پول را، با علف خرس، یکى میدانند!

فکر کردید که منطق، سرشان خواهد شد؟!

‏کل عیدى وحقوقت، به شبى خواهد رفت!

‏بر سر جیب بغل، فاتحه خوان باید شد!

بنده نیز بیکار ننشستم و فی البداهه در پاسخ شعرکی سرودن نمودم  گفتم اینجا بنویسم تا شما هم فیضکی ببرید 

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد

عید می آید و خانه بتکان خواهد شد !

این اتاق و آن اتاق , آشپزخانه و هال

همه اعضای وجودت نگران خواهد شد!

شوهرت بحر امورِ کاری ِ ساختگی

می شود جیم و به سوی ِ همدان خواهد شد!

شستن و روفتن و سابیدن

همه اش سهم ِ تو با قیمت جان خواهد شد!

لیک افسوس مخور ! وقت ِ خرید

همه ی دق ِ دلی ها فوران خواهد شد !

آن زمانست که آن مرد ِ چموش 

بر سر ِ جیب ِ بغل فاتحه خوان خواهد شد !

 * این شعر فقط برای شوخی و طنز گفته شده و ارزش دیگری ندارد !

من برای آدم ِخوبی شدن تلاش می کنم اما برای دوست داشته شدن نه !

عواقب برخی کارهای آدمی تنها به یک روز یا یک دوره ی کوتاه و مشخص ختم نمی شود .. مثلا یکی از عواقب سیگار کشیدن های بابا در آن سال ها این است که الان دارد یکی یکی دندان هایش را می کشد . امروز سیگاری در کار نیست ولی عواقبش همچنان هست و هست !

مثلا تو بیایی توی زندگی ام .. من بیایم توی زندگی ات و از عواقبش این باشد که نتوانی رهایم کنی .. که مجبور شوی برای همیشه مرا برای خودت نگه داری ..

توی خانه ی ما چاقوی میوه خوری فقط چاقوی میوه خوری نیست !! بلکه کارهای متعددی باهاش صورت میدهیم . آنقدر که می شود نامش را گذاشت چاقوی اچارفرانسه ای! برای نمونه باهاش بجز میوه سیب زمینی و پیاز هم پوست میکنیم .. گوشت خورد می کنیم .. پیچ سفت میکنیم .. پارچه و کاغذ و مقوا میبریم .. تخته تراش میدهیم .. مداد تیز می کنیم .. چیزی چسبیده باشد به دیوار با چاقوی میوه خوری می کنیم .. و خیلی کارهای دیگر .. ما استاد ِ خیلی کارهای دیگر کردن با یک وسیله ی نامرتبط هستیم و پدر آن وسیله را درمی آوریم اما ولش نمیکنیم و میگذاریم زیرِ درد کارهای دیگر کردن , بمیرد .

با آدم ها هم گاهی این شکلی برخورد می کنیم . استاد شکل دادن روابط مختلف و خیلی کارهای دیگر کردن  با آدم های نامرتبط هستیم ! همین !